Zoals ik in mijn vorige bericht al had aangegeven probeert Simone onze creatieve kant naar voren te laten komen. De eerste helft van de les op 9 oktober hebben we gebruikt voor de nabespreking van creatieve foto´s die je kunt maken door gebruik te maken van zoomen en beweging tijdens het belichten. In mijn vorige bericht heb ik daar al over geschreven. Na de koffie (of thee) konden we drie kwartier kijken naar een documentaire over het leven en werk van de fotograaf Anton Corbijn.
Anton Corbijn is met name bekend geworden door zijn indringende foto’s van nationale en internationale popartiesten. Maar ook koningin Beatrix heeft hij mogen fotograferen. In een later stadium van zijn carrière heeft hij zich ook toegelegd op het produceren van muziekvideo’s. In 2010 heeft hij zelfs de speelfilm “The American” geregisseerd. Tot zover in een “nutshell” het werk van Anton Corbijn.
In de documentaire kwamen diverse mensen aan het woord die in verschillende stadia van zijn carrière een rol hebben gespeeld, . De documentaire gaf ons een beeld van de persoon “Anton Corbijn” en welke ontwikkeling hij heeft doorgemaakt als mens en als fotograaf. Aan het eind van de documentaire kregen we uiteraard een opdracht. Voor volgende week mogen we 3 foto’s meenemen waarvoor we ons hebben laten inspireren door de getoonde documentaire. Dus na de vorige opdracht wederom een prikkeling van ons creatieve vermogen (dat is trouwens elke opdracht 
).
Hoe ben ik te werk gegaan. Ik ben er even voor gaan zitten en heb een aantal steekwoorden opgeschreven, Na het zien van de documentaire kwamen een aantal woorden in mij op: zwart-wit, donker, grauw, portret, ontwikkeling, kleur, sprekend, stoel, popartiest, video, film en nog veel meer. Maar in de genoemde steekwoorden kwamen al wel zaken voorbij waar ik iets mee kon. Uiteindelijk ben ik gekomen tot een zwart-wit zelfportret en een foto waarin ik de ontwikkeling van Anton Corbijn wil uitbeelden.
Te beginnen met de laatste:
Met deze foto probeer ik de ontwikkeling van Anton Corbijn uit te beelden. In het begin van zijn carrière maakte Anton Corbijn veel zwart-wit foto’s. Later gaat hij ook gebruik maken van kleurenfoto’s. In de documentaire geeft Anton zelf aan dat het begin van zijn carrière werd gekenmerkt door het vastleggen van situatie en gaandeweg zijn carrière is hij situaties steeds meer overgegaan naar het zelf regisseren van de situatie, met uiteraard het regisseren van een film als ultieme vorm van regie. De stoel was een centraal punt in de documentaire. In eerste instantie zat ik te denken om een boek van Anton Corbijn op deze wijze te fotograferen. Maar de bibliotheek wilde niet meewerken. De bibliotheek had nog wel deze DVD. Gelukkig maar, ikzelf vindt deze uitbeelding van ontwikkeling sterker. Ik heb het dan niet over de foto maar over de bedoelde uitbeelding.
Het was de bedoeling om nog een laag mee te geven aan deze foto, door een kikvors perspectief te gebruiken waardoor je meer opkijkt naar het thema en dus ook Anton Corbijn. Als beginnend fotograaf kijk ik uiteraard niet neer op fotografen zoals Anton Corbijn. Maar gebrek aan tijd en de juiste attributen hebben uiteindelijk geleid tot dit resultaat. Ik hoop maar dat het vogelperspectief mij vergeven wordt.
Dan nog het zelfportret. Hierin komen de woorden zwart-wit, portret en donker tot uiting.
Hoewel het idee dat ik voor ogen had met deze foto goed gelukt is, had de belichting wat beter gekund. Tijdens de bespreking van de resultaten op 16 oktober werd ik gewezen op de donkere schaduw van mijn neus op de linkerkant van mijn gezicht (rechterzijde voor de kijkers 
). En dat is een terecht punt, dit moet toch beter kunnen. Dit vind ik persoonlijk het mooie aan de nabespreking. Naast het zien van mooie, verassende foto’s van de medecursisten, ook deze keer weer, leer je ook van het commentaar dat geleverd wordt op je eigen en andermans foto’s. Niet alleen de technische aspecten, zoals een donkere schaduw of overbelichtingen in een foto, maar je hoort en ziet ook andere invalshoeken op een uit te voeren opdracht. Erg leerzaam allemaal en het levert aandachtpunten en leermomenten op voor de komende opdrachten.
