Op 21 juni 2012 is, na een leven vol muziek, eenvoud en humor, een bijzonder mens haar eigen weg gegaan. Mijn schoonmoeder Dineke Bugter – Katuin is op die dag overleden.
Zij heeft ons veel mooie herinneringen nagelaten maar ook haar klei- en schilderwerken. Hoewel zij niets met internet had wil ik als eerbetoon aan haar deze pagina gebruiken. Een gedeelte van haar schilderwerken is door verschillende mensen op de foto gezet.
Het volgende gedicht heeft zij in 1977 geschreven.
Ik spin een draad mooi lang en sterk
M’n wiel dat knerpt terwijl ik werk
De pluizige wol wordt tot een draad
Zo heel vanzelf lijkt ‘t dat het gaat
Gedachten zwijgen door mij heen
en rijgen tot een rij aan een
Gedachten aan mensen die vroeger en die nu bestaan
Zij vormen de draad van ons samengaan
Het leven dat draait, dat soms plotseling stopt -
weer verder gegaan. Ons hart dat nog klopt -
Ik spin een draad mooi lang en sterk…
